01 mei 2015 Havana

 De airco doet zijn werk.

vergane glorie

Vandaag is het de 1 mei viering. Op het immense Plaza de la Revolución. De taximan zei dat er meer dan 1 miljoen mensen op de jaarlijkse viering afkomt. Diverse parades en optochten. Verheerlijking van het socialistische gedachtegoed.
Misschien een kleine verwijzing naar de beginnende ontdooiing van de Amerikaanse relaties ? Vroeger hield Fidel Castro hier urenlange speeches.
 De ganse nacht door is er volk op straat. Ze zijn duidelijk van plan om te vieren. Er wordt gezongen. Gelachen. Toeters en blazers. Op en af rijdend verkeer. Militair materieel. Luidsprekers worden getest. Ik slaap nauwelijks enkele uren...

 We laten ons drijven richting de zee naar de Malecón, de zeepromenade waar 's avonds het volk flanerend rondhangt.
We wandelen de Vedadowijk uit.
De Focsabuilding. Spuuglelijk 39 verdiepingen tellend gebouw. Nochtans een architectonisch kunstwerkje. Er kwam geen enkele kraan aan te pas.
 De zeepromenade is niet direct rolstoelvriendelijk. Beton met redelijke keien is per definitie hobbelig te noemen.
 Het majestueuze Hotel Nacional lijkt wel een Russisch art nouveau neo klassiek kunstwerk. In de hoogdagen logeerden naast Winston Churchill, Frank Sinatra er ook de top van de Amerikaanse maffia.

hotel Nacional op de Malecon

We bezoeken de Afro-Cubaanse 'kunstwijk'. Een project waar er met recyclagemateriaal aan nieuwe kunst wordt gedaan. Alles in een religieus sausje gedoopt.

El barrio Afro-Cubano

dag van het socialisme

fietstaxi's

de groentenboer

een agropecuario (een 'vrije' winkel)

plaza de la fraternidad

Calle Zanja aan het Capitolio

 Havanna Centro. Een van de oude wijken en zeker een authentieke buurt te noemen.
De huizen zijn vervallen.
Toch wordt er hier en daar opgefrist en geschilderd. Auto's worden op straat gerepareerd.
Men wacht geduldig in lange rijen op een ovenverse pizza.
Het unieke van Cuba is dat het met die ruïneuze gebouwen mensen voor zich inneemt. Havana's ingestorte barok staat afgebeeld op ansichtkaarten, samen met de aftandse amerikaanse bolides. Waar anders in de wereld zijn ze succesvol in het verkopen van verjaardheid en verval ?
Er worden massa's zonnebloemen verkocht. Straks gaat de kerk open en die moet worden versierd. Zeker op de dag van de socialisten. "Compra una flor por su esposa hombre, va a abrir" "Qué ?...Ella o la flor?"
 Een sandwichverkoper wil met mij morgen op afspraak naar een specialist "El mejor del mundo..." Zijn vrouw had ook een zwaar rugletsel gehad, maar was nu terug volledig genezen. "Nota mi dirección, me llamo Roberto".

een snackbar

 De mensen zijn heel vriendelijk en geïnteresseerd. Optimistisch over de huidige politiek. "Raoul es el líder con capacidad. Va a mejorar por la gente. Este es seguro. Si."

 Overal kleine winkeltjes. Meestal zelfs een vensterraam. Broodjes. Klein fruit. Beurse bananen.
 Een schoenlapper herstelt een ersatz Adidas sportschoen. Kinderen spelen overal voetbal.

Hier woonde Compay Segundo

Een fietstaxi sleurt twee dames met overgewicht de hellende straatjes in.
Oude Amerikaanse auto's ( nu met Hyundai of Isuzu motor) rijden een vaste route naar de verschillende stadswijken.

stichtend lid van de Buena Vista Social Club- auteur van het wereldberoemde 'ChanChan'

De muziek is alomtegenwoordig. Hier en daar wordt er heftig/ deftig geheupwiegd.
 Na een broodnodig pintje besluiten we de dag.

Nog een 5 tal km rolstoel duwen, door de oude stadsbuurten. We passeren het huis waar Compay Segundo jarenlang heeft gewoond.
 's Avonds genieten we nog van een copieuze pulpo (inktvis). "muy muy saboroso ! "
 Moe? Zeker da !

 F 1916- 1920- 1925- 1926 - 1927- 1930- 1932- 1936- 1937- 1939- 1943- 1944- 1946- 1949- 1950- 1951- 1952